لایه دوم اتریوم چیست | تفاوت لایه دوم با لایه اول

لایه دوم اتریوم

بسیاری از افراد از خصوصیات زیادی تکنولوژی بلاک چین مثل امن بودن، شفافیت، عدم تغییر و غیرمتمرکزبودن اطلاعات زیادی ندارند. از سوی دیگر، ای تکنولوژیویزگی ها و معایب و محاسن زیادی دارد که توسط کاربران و متخصصان  قابل بررسی است. در ادامه این مقاله با لایه دوم اتریوم  و معرفی و ویژگی های آن آشنا میشوید.

بلاکچین اتریوم چیست

ابتدا باید بدانیم بلاکچین اتریوم چیست. اتریوم، یک پلتفرم بلاکچین غیرمتمرکز  است که مبادلات همتا به همتا را توسط قراردادهای هوشمند برای کاربران امکانپذیر میکند و سبب میشودکه کاربران بدون نیاز به مرجع مرکزی مبادلات و معاملات و تراکنش های خود را در محیطی ایمن و قابل اعتماد آن انجام دهند. در سابقه تراکنش ها در این شبکه تغییری رخ نمیدهد و برای تایید در سراسر شبکه توزیع می گردند.

اتریوم، رمزارز بومی این شبکه میباشد که به عنوان هزینه تراکنش در شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. اتریوم را نسل دوم بلاکچین پس از بیت کوین است.

بلاکچین اتریوم بسیاری از ایرادات نسل اول بلاکچین ها را توسعه داده است و بهبود بخشیده و از آن در حوزه DeFi، ساخت برنامه های غیرمتمرکز DApps و NFT ها استفاده میشود.

 لایه اول اتریوم چیست

در لایه اول و دوم اتریوم، لایه 1 تغییر در بلاکچین (درون زنجیره) است و لایه 2 به نوعی به ترکیب عامل سوم است که میتواند منجر به بهبود ویژگی های لایه 1 شود. در لایه اول، اساس خود پروتکل بلاکچین برای بهبود عملکرد مقیاس پذیری از راه حل های خود بلاکچین است و قوانین پروتکل به طور مستقیم تغییر میپذیرد تا سرعت و ظرفیت تراکنش سرعت بالایی داشته باشد که این کار را میتوانند از روش های مختلف انجام دهند که شامل روش های زیر است:

بهبود عملکرد پروتکل اجماع: اتریوم 2.0 که این راه حل برای بالابردن سرعت مقیاس پذیری کاهش مصرف انرژی خود استفاده کرده است و از PoW به اثبات سهام (PoS) روی آورده است.

شاردینگ: شاردینگ، از راه حل های مقیاس پذیری در لایه اول است که کل بلاکچین را به اجزایی به نام “شارد” تقسیم می کند تا به طور همزمان و موازی به پردازش تراکنشات شبکه بپردازند و سرعت تراکنشات را افزایش دهند.

لایه دوم اتریوم چیست

بعد از بررسی لایه اول اتریوم حالا به تعریف لایه دوم اتریوم میپردازیم. لایه اول  به هر میزانی که توسط  شاردینگ میتواند به نتایج خوبی در اتریوم 2.0 برسد،رشد و توسعه خوبی دارد. لایهدوم، میزات مقیاس پذیری را  بسیار زیاد افزایش می دهد. در واقع در لایه دوم، اتریوم از راه حل های off-chain برای بهتر شدن عملکرد مقیاس پذیری خود استفاده میکند.

لایه دوم، برنامه های غیرمتمرکز، پروژه ها و پروتکل هایی می باشند که روی لایه دوم قابل اجرا هستند و این لایه شبکه ای می باشدکه روی لایه اول یا شبکه اصلی اتریوم اجرا میشود. این لایه کمک میکند که تراکنش ها به خارج از شبکه بروند و به صورت off-chain پردازش گردند و این در حالی است که تراکنشها در قراردادهای هوشمندی در شبکه اتریوم اصلی نگهداری میگردند. از طریق این روش کارایی و مقیاس پذیری شبکه بسیار افزایش پیدا میکند وازدحام شبکه کم میشود.

تفاوت بین لایه اول و لایه دوم

در راهکار های لایه 1 و راهکار های لایه 2 تفاوت هایی وجود دارد که در این قسمت به بررسی آن ها میپردازیم.

روشهای لایه اول که آن چین (OnChain) هستند، در زنجیره شبکه اجرا میشوند. از مؤثرترین راه حل های لایه اول شاردینگ (Sharding) و اثبات سهام (POS) را در بالا به شما معرفی کردیم. در روش های لایه اول تغییراتی در شبکه اتروم پیش می آید که میزان مقیاس پذیری این بلاک چین را افزایش میدهد. روش های لایه دوم به تکنولوژی هایی می گویند که در بیرون از شبکه و بلاک چین اصلی اجرا میگردند. به روش لایه دوم OffChain هم میگویند.

عده ای معتقدند که راهکار های لایه 1 برای اتریوم 1 ارائه شده اند و از راهکار های لایه دوم برای اتریوم 2.0 استفاده میگردد اما نباید این دو را با هم ادغام کرد و اشتباه کنیم. درواقع راهکار های لایه اول و لایه دوم، میتوانید روی اتریوم 2.0 اجرا کنید و از روشهای لایه دوم میتوانید روی اتریوم 1 که نسخه کنونی اتریوم است، استفاده کنید.

راهکار های لایه اول که شامل شاردینگ و اثبات سهام است، روی  اتریوم1 اجرا نمیشود. برای استفاده از این روشها در بلاک چین اتریوم تغییراتی را باید  رو بوجود آورید که با اجرا شدن اتریوم 2.0 این تغییرات به شکل کامل اجرا میشود.

معرفی بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم

پالی گان (Polygon)

Polygon یک بستر در حال شکل گیری و توسعه است و برای  پیشرفت و اتصال شبکه های بلاکچین است که بر اساس  اتریوم طراحی شده اند. این پلتفرم بهبود انعطاف پذیری و امنیت اتریوم را در بر دارد.

آربیتروم (Arbitrum)

Arbitrum یکی دیگر از بهترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که برای مشارکت نزدیک با اتریوم طراحی شده است. قابلیت ها و ویژگی های این پروژه به توسعه دهندگان Solidit این امکان را میدهد که قراردادهای هوشمند خود را به شکل متقابل کامپایل کنند. سه مؤلفه اساسی Arbitrum شامل یک کامپایلر، EthBridge و اعتباردهنده است. این پروژه توکن  مخصوص به خود را ندارد و تصمیمی برای راه اندازی آن نیز ندارند. یکی دیگر از ویژگی های خوب این است که Arbitrum از تجمیع زنجیره جانبی تراکنش ها یا فناوری rollup پشتیبانی میکند.

Optimism

Optimism  از ویژه ترین پروژه های لایه دوم اتریوم است که جهت کاهش هزینه ها و بالارفتن سرعت تراکنش ها، تصمیماتی را گرفته است و پیشنهاداتی را به کاربران ارائه کرده است. توسعه دهندگان با استفاده از این پروژه این قابلیت را پیدا میکنند قراردادهای هوشمند Solidity را با کمی محدودیت ها ایجاد کنند. یکی دیگر از ویژگی های مهم Optimism، همکاری مستقیم با Synthetix است. این پلتفرم شرایط استیکینگ را با استفاده از توکن بومی SNX برای کاربران فراهم کرده است.

Immutable-X

Immutable-X  اولین روش  مقیاس پذیری لایه دوم برای توکن های NFT در اتریوم است. کارمزد گس صفر است و  تراکنش ها به سرعت در آن تأیید میشود، مقیاس پذیری این پروژه و بی عیب بودنش از بهترین ویژگی های آن است.

X-Dai

X-Dai یک زنجیره جانبی بر اساس اتریوم است و امکان پردازش تراکنش ها با کارمزدهای کم و سرعت بالاتر را برای کاربران فراهم میکند. این پلتفرم از روش اجماع اثبات سهام (PoS) استفاده میکند تا به کاربران کمک کند توکن های xDAI را به عنوان سهام در شبکه ها قرار دهند. مهم ترین بخش در مورد xDAI این است که یک استیبل کوین است. این پروژه ای در حال توسعه است.