آموزش

تفاوت اتریوم 2.0 با اتریوم 1.0

“تفاوت اتریوم 2.0 با اتریوم 1.0” پرسشی است که توسط بسیاری از افراد علاقمند به حوزه بلاکچین مطرح میشود. در این مقاله قصد داریم به این پرسش پر تکرار پاسخ دهیم.

فناوری‌های بلاک چین بازارهای جهانی را متحول کرده است و امور مالی، تجارت، کشاورزی و مراقبت‌های بهداشتی را مختل کرده است. بیت کوین اولین کاربرد گسترده فناوری بلاک چین بود، و پس از آن بیش از 9000 آلتکوین دیگر رشد کرده است. اتریوم دومین ارزش بازار را دارد و بزرگترین بلاک چین همه منظوره است.

اتریوم برای قراردادهای هوشمند و Dapps (برنامه های غیرمتمرکز) طراحی شده است. اتریوم عالی است اما با این حال، کاملا بی نقص نیست. اما شرکت زیرساخت اتریوم توانایی بهبود جنبه هایی مانند عملکرد و امنیت را دارد که با اتریوم 2.0 انجام می دهد.

اتریوم 2.0 در مقابل اتریوم کلاسیک؟

اتریوم 2.0

اتریوم 2.0 با نام مستعار Eth2 و Serenity، اولین ارتقاء بلاک چین کلاسیک اتریوم است که قصد دارد سرعت، کارایی و مقیاس پذیری شبکه اتریوم را افزایش دهد و علاوه بر آن امنیت را افزایش دهد و شبکه را پایدارتر کند. اگر از قبل اتریوم داشتید نگران نباشید. کاری نیست که لازم باشد شما انجام دهید؛ ارتقاء اتریوم 2.0 در پشت صحنه اتفاق می افتد و دارندگان هرگز متوجه نمیشوند که تفاوتی وجود دارد.

کاربران اتریوم 1 (Eth-1.0) با چالش هایی روبرو بوده اند و به علاوه همچنان نیاز به افزایش تعداد تراکنش‌های احتمالی در ثانیه (در حال حاضر 15 به 45) وجود دارد. دو تغییر ساختاری عمده در اتریوم 2.0 (Eth2) عبارتند از:

اثبات سهام (Proof of stake)– این یک مکانیسم توافق (consensus mechanism) برای تسهیل‌کننده‌های بلاک چین اتریوم به نام اعتبار سنج ها (Validators) است که به جای اینکه اثبات کار (Proof of Work) را انجام دهند، موظف به بررسی تراکنش‌های در حال انجام هستند. اعتبار سنج ها باید یک باند 32ETH ایجاد کنند که هدف آن جلوگیری از سوء استفاده است.

Sharding: تقسیم یک بلاکچین به خرده‌ها (چند بلاک چین). Sharding کارایی را بهبود می بخشد، زیرا اعتبار سنج ها (Validators) اطلاعات Shard خود را حفظ می کنند.
اعتبار سنج ها همچنین برای جلوگیری از دستکاری و تقویت امنیت، با استفاده از Beacon Chain، بین خرده ها جابجا می شوند.

(Beacon Chain – سیستمی که شبکه گسترده ای از خرده ها و استکرهای اتریوم 2.0 را هماهنگ می کند. در واقع مثل چتری که خرده ها را به هم وصل می کند.)

تعامل اتریوم 2.0

در هر  خرده (Shard) 128 اعتبار سنج (به نام یک کمیته) مسئولیت زیرساخت و نگهداری شبکه را بر عهده دارند. آنها کلیدهای امضا و برداشت را نگه می دارند که موقعیت آنها و توانایی تأیید اعتبار هر تراکنش را تأیید می کند. این فرآیند تأیید اعتبار “تصدیق” نامیده می شود. کمیته اعتبارسنجی درباره اعتبار و زمان بندی کل بلاک چین تصمیم می گیرد. هر بلوک shard جدید، توسط این کمیته در یک بازه زمانی 12 ثانیه ای به نام “slot” ایجاد و تایید می شود.

همچنین بخوانید:   اتریوم رکورد جدیدی را به ثبت رساند

ساختار اولیه اتریوم 2.0 دارای 64 قطعه است. بنابراین، هر slot فرصتی برای اعتبارسنج خرده‌ای است تا بتواند یک بلوک اضافه کند و برای این کار پاداش دریافت کند. 64 بلوک خرده (یکی در هر شارد) و یک بلوک زنجیره ای بیکن (Beacon Chain) در هر شارد وجود دارد.

سی و دو slot یک دوره (Epoch) را تشکیل می دهند که تقریباً 6.4 دقیقه است.

در پایان هر دوره (Epoch)، هر کمیته (128 اعتبار سنج) تجزیه می شود و با استفاده از یک فرآیند نیمه تصادفی به نام RANDAO مجموعه جدیدی از اعتبار سنجی ها انتخاب می شود. با تغییر کمیته، کنترل نتیجه نهایی بلوک های پیشنهادی را از اعتبارسنجی های مخرب حذف می کند.

تفاوت بین اتریوم 1.0 و اتریوم 2.0 چیست؟

اتریوم 2.0

تفاوت عمده “مکانیسم توافق” (consensus mechanism) مورد استفاده (تأیید یک تراکنش) است. اتریوم از اثبات کار (Proof of Work – PoW) استفاده می کند در حالی که اتریوم 2.0 از اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) استفاده می کند.

مکانیسم (Proof of Work (PoW در شکل فعلی خود یک فرآیند محاسباتی و پر انرژی است که یک معمای پیچیده ریاضی را حل می کند که در حال حاضر توسط استخراج کنندگان اتریوم برای اعتبارسنجی تراکنش ها استفاده می شود. سریع ترین ماینر برای حل پازل جایزه می گیرد. امید است که مکانیسم PoW نوآوری در بخش انرژی های تجدیدپذیر را تقویت کند.

در مکانیسم (PoS) Proof of Stake، تراکنش ها به جای ماینرها توسط اعتبار سنجی تایید می شوند. PoS نسبت به PoW در مصرف انرژی کارآمدتر است زیرا ایمن سازی یک بلاک چین توسط PoS از توان محاسباتی بسیار کمتری برای ایجاد بلوک استفاده می کند.
بنیاد اتریوم تخمین می زند که اتریوم 2.0،  99.95٪ انرژی کمتری نسبت به اتریوم 1.0 مصرف می کند.

کسب و کار استخراج اتریوم با استفاده از PoW یک تجارت بسیار رقابتی است که نیاز به سرمایه گذاری سنگین در سخت افزار استخراج و مصرف انرژی دارد. این با روی آوردن به اتریوم 2.0 تغییر می کند و امکان مشارکت آسان تر را فراهم می کند.

آینده اتریوم 2.0

از پایان سال 2020 تا 2022 اتریوم 2.0 در 3 (و نیم) مرحله عرضه می شود:

اتریوم 2.0 و اتریوم 1.0

  • فاز 0 که در دسامبر 2020 راه اندازی شد، زنجیره Beacon، رجیستری اعتبار سنجی ها را پیاده سازی کرد و مکانیسم اثبات کار (Proof of Work) را به کار گرفت.
  • فاز 1 پیش بینی می شود در سال 2021 راه اندازی شود، اولین تکرار از 64 قطعه راه اندازی خواهد شد.
  • فاز 1.5 ادغام زمانی است که زنجیره فعلی اتریوم 1.0 به یک قطعه اتریوم 2.0 تبدیل می شود. در این مرحله، اعتبار سنجی ها می توانند هم وارد طرح شوند و هم از آن خارج شوند.
  • فاز 2 Shard Chains برای پایان سال 2021 یا 2022 برنامه ریزی شده است و ارتقایی خواهد بود که در آن 64 خرده (shard) به سازگاری با قراردادهای هوشمند و سایر ویژگی های اضافه شده، دست خواهند یافت و به طور کامل، به کار گرفته خواهند شد.
همچنین بخوانید:   سه ارزدیجیتال که در سال 2022 باید از آنها اجتناب کرد

انتظارات تراکنش در ثانیه اتریوم 2.0

حتی ارزهای دیجیتال نسل دوم مانند اتریوم از محدودیت هایی در توان عملیاتی و مقیاس پذیری خود رنج می برند. شبکه بیت‌کوین در حال حاضر تنها می‌تواند هفت تراکنش در ثانیه را پردازش کند و تنها 4.6 تراکنش را تضمین می‌کند، در حالی که اتریوم می‌تواند بین 15 تا 45 تراکنش را انجام دهد.

شبکه اتریوم 2.0، تا 100000 تراکنش در ثانیه را میتواند انجام دهد.  برای مقایسه، VISA میانگین 1700 تراکنش در ثانیه را دارد و ادعا می کند که می تواند 24000 تراکنش انجام دهد.

تاثیر اتریوم 2.0 چه خواهد بود؟

اتریوم 2.0

کاربران شبکه اتریوم خوشحال خواهند شد زیرا اتریوم ساختار کارمزد خود را تغییر می دهد و کاربران هزینه کمتری برای یک تراکنش خواهند پرداخت. این بدان معناست که ماینرهای فعلی به‌جای بازار کارمزد به سبک حراج اتریوم، در ازای هر تراکنش، درآمد کمتری کسب خواهند کرد.

اما انتظار این است که هزینه هر تراکنش آنها به دلیل افزایش بهره وری انرژی PoS، کاهش یابد و تعداد تراکنش ها به دلیل هزینه کمتر آنها برای کاربر و اعتبارسنجی بیشتر باشد.

هزینه‌های پایین‌تر و سرعت بالاتر اتریوم 2.0، انواع بیشتری از تراکنش‌های Defi را امکان‌پذیر می‌کند و  به انواع جدید و متفاوتی از توکن‌های امنیتی، NFTها و سایر برنامه‌های مالی توزیع‌شده که با اتریوم 1.0 منطق اقتصادی نداشتند، فرصت‌ ظهور می‌دهد.

اتریوم 2.0 همچنین امکان قراردادهای هوشمند پیچیده‌تر و ارزان‌تر را با استفاده از جمع‌آوری فراهم می‌کند. بدین ترتیب، تمام داده‌های تراکنش به روشی ارزان‌تر از تراکنش‌های معمولی مبتنی بر بلاک‌چین، در اتریوم دسته‌بندی می‌شوند و در دسترس قرار می‌گیرند. بار محاسباتی مستلزم جمع‌آوری‌ها به صورت خارج از زنجیره انجام می‌شود، که باعث افزایش بیشتر توان عملیاتی و کارایی هزینه تراکنش می‌شود.

نتیجه گیری

اتریوم 2.0

ارتقای ETH 2.0 به این سیستم غیرمتمرکز جهانی قراردادهای هوشمند اجازه می دهد تا با چشم انداز خود از سرعت، امنیت و قابلیت اطمینان پیش برود و ردپای کربن خود را کاهش دهد و زمینه را برای سرمایه گذاران فراهم کند تا با به اشتراک گذاشتن  نظراتشان، نقشی در آینده  اتریوم دموکراتیک داشته باشند.

اتریوم 2.0 یک ارتقاء مورد نیاز شبکه بلاک چین است که در حال حاضر بیشترین استفاده را برای قراردادهای هوشمند دارد. از آنجایی که پذیرش ارزهای دیجیتال، قراردادهای هوشمند Dapps و NFT همچنان در حال رشد است، مقیاس پذیری شبکه اتریوم 2.0 بدون شک کاربران بیشتری را به خود جذب خواهد کرد و آن را به سرویس منتخب تبدیل خواهد کرد.

نوشته های مشابه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا