افشا: دیدگاه ها و نظرات بیان شده در اینجا صرفا متعلق به نویسنده است و بیانگر دیدگاه ها و نظرات سرمقاله کریپتوفارسنیست.
پذیرش آهسته Web3 زنگ خطری برای رویاپردازان صنعت است. آمار به شیوه ای خنده دار کار می کند. هنگامی که کارشناسان نیاز به اثبات پذیرش و آگاهی روزافزون از وب 3 دارند، این مفهوم را بیش از حد ساده می کنند و می گویند، به عنوان مثال، “بیش از 90٪ مردم در مورد رمزارز شنیده اند، هورا!” بله، این در واقع درست است. اما اگر عمیق تر غواصی کنید، همچنین خواهید دید که تنها 8 درصد با مفهوم وب 3 آشنایی کامل دارند.
A16z پیش بینی می کند که وب 3 تا سال 2031 به یک میلیارد کاربر فعال خواهد رسید که تقریباً با سرعت اینترنت در 15 سال از زمان راه اندازی آن می گذرد. اگر رشد کریپتو قابل توجه به نظر می رسد، من استدلال می کنم که در درجه اول به جای پذیرش، رشد ارزهای دیجیتال و FOMO هدایت می شود. و جامعه web3 ممکن است مقصر باشد.
افراد Web3 باید آرام باشند
جامعه وب 3 متشکل از علاقه مندان به کریپتو به عنوان کاتالیزور برای رشد وب 3 شروع به کار کرد. در ابتدا، عضویت در این جامعه مترادف با پیشرو بودن در فناوری بود.
امروز، دولت جامعه بوی نخبه گرایی می دهد. تمرکز زیاد روی مسائل فنی، تازه واردانی را که فاقد همان سطح تخصص فنی هستند، دلسرد می کند.
وسواس در بحث‌های فنی و نوآوری‌ها باعث شده است که اهمیت دسترسی و تجربه کاربر را نادیده بگیریم. ما ده‌ها پروتکل L1/L2 را راه‌اندازی می‌کنیم که اغلب به جای اولویت دادن به همکاری و پذیرش، بارها و بارها به مسائل مشابه می‌پردازند.
ما ممکن است در پیشرفت فناوری پیشرفت کرده باشیم، اما نتوانسته ایم فناوری را دوستانه تر و فراگیرتر کنیم.
در حالی که حامیان وب 3 از افراد روزمره بیشتری می خواهند که وارد حوزه کریپتو و وب 3 شوند، اقدامات آنها کاملاً با کلمات مطابقت ندارد. فقدان اعتماد و شفافیت، همراه با «انزوای بیشتر»، راهی کاملاً ناامیدکننده برای تبلیغ وب3 به مخاطبان گسترده‌تر است.
جامعه ما عمدتاً از افراد ناشناس در X-Twitter و Discord تشکیل شده است که ذاتاً اشتباه نیست. با این حال، تمرکز تزلزل ناپذیر بر ناشناس بودن بلاک چین، به عنوان مثال، با یک نان آور تنها که از یک خانواده سه نفره حمایت می کند، طنین انداز نمی شود. نگرانی های ایمنی، ترس از کلاهبرداری، و احتمال از دست دادن هر پنی به دست آمده، رویکرد فعلی را برای مردم عادی غیر جذاب می کند. امنیت نمی تواند در شرایط ناشناس بودن کامل وجود داشته باشد.
به این ترکیب نخبه‌گرایانه، کنفرانس‌ها و ملاقات‌های گران‌قیمتی را اضافه کنید که در درجه اول به جامعه دانش‌آموز فن‌آوری پاسخ می‌دهند، و متوجه یک موضوع عمیق‌تر می‌شوید. در حالی که جلسات صنعت با حضور افراد بومی وب 3 به خوبی برگزار می شود، غیبت قابل توجهی از رویدادها با هدف تازه واردان وجود دارد.
اینجا و اکنون، ما فاقد مبشرینی هستیم که بتوانند دامنه مخاطبان ما را گسترش دهند. در حالی که چهره هایی مانند ویتالیک بوترین الهام بخش هستند، ما به افراد زیادی نیاز داریم تا جامعه را واقعاً گسترش دهند.
“پذیرش بر نوآوری” به عنوان شعار جدید
جامعه ما باید رویکرد خود را بازنگری کند و پذیرش انبوه را بر نوآوری ترجیح دهد یا نوآوری را برای پذیرش بسازد. مردم ساده‌ترین راه‌حل‌ها را انتخاب می‌کنند و با وجود مزایای web3، شیوه‌های سنتی web2 اغلب ساده‌تر به نظر می‌رسند.
به عنوان مثال، اکثر کاربران بانکداری تلفن همراه ممکن است نحوه عملکرد تراکنش‌هایشان را درک نکنند، اما می‌خواهند که تراکنش‌ها یکپارچه باشد. برای فراگیر شدن وب 3، کاربران عادی لزوماً نیازی به دانستن تمام جنبه‌های فنی «سه‌گانه بلاک چین» ندارند. آنها فقط به راه حل های وب 3 مناسب نیاز دارند که کار می کنند و مشکلات زندگی واقعی را حل می کنند.
فناوری تنها زمانی معنا دارد که از آن استفاده شود. بنابراین، بیایید سیستم‌های منسوخ شده انتقال پول جهانی را از دهه 1970 مدرن کنیم و تمرکز خود را به چالش‌های دنیای واقعی به جای احتمالات آینده تغییر دهیم. به جای اینکه به دنبال جایگزینی سوئیفت باشیم، باید نوآوری های خود را در چارچوب آن ادغام کنیم.
ما می‌توانیم با همکاری با غول‌های پرداخت مانند Visa و Mastercard راه‌حل‌هایی ایجاد کنیم که به میلیاردها کاربر دسترسی پیدا کند. گام دیگر تعامل با دولت‌ها برای ابهام زدایی از وب 3 و نمایش آن به‌عنوان فناوری قادر به رسیدگی به مسائل مبرم است.
دستیابی به پذیرش از طریق تناسب مناسب محصول با بازار، کاربر پسند بودن و دسترسی کلیدی است. چند سال آینده برای web3 بسیار مهم خواهد بود. پس از گذر از مرحله تبلیغات اولیه، اکنون وارد مرحله حیاتی پذیرش می شویم. ما با یک انتخاب حیاتی روبرو هستیم: یا میلیاردها نفر را تامین می‌کنیم، یا خطر تبدیل شدن فناوری به رویای تب‌آلود را به دنبال دارد.
