شبکه‌های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز (DePIN): جایی که دیجیتال با واقعیت روبرو می‌شود

شبکه زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز (DePIN) چیست؟ کشف کنید که این چارچوب چگونه زیرساخت های دنیای واقعی را تغییر می دهد.

مفهوم نسبتاً جدید یک شبکه زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز یا DePIN، با هدف تغییر اساسی بخش هایی مانند ارتباطات راه دور، محاسبات ابری، حمل و نقل و توزیع انرژی است.

غول‌های فناوری به‌طور سنتی بر این بخش‌ها تسلط داشته‌اند و کنترل قابل‌توجهی را در دست دارند و سهم بازار خود را از طریق سرمایه‌گذاری‌های عظیم و لجستیک پیچیده حفظ کرده‌اند. DePIN چارچوبی را ارائه می دهد که در آن جامعه زیرساخت فیزیکی را با استفاده از پروتکل های بلاک چین می سازد، حفظ می کند و به طور جمعی کار می کند.

بنابراین، DePIN دقیقاً چیست و چگونه می‌تواند خدمات زیرساختی را تغییر دهد؟ برای اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب بروید.

DePIN توضیح داد: DePIN در کریپتو چیست؟

DePIN همگرایی فناوری بلاک چین با خدمات زیرساختی جامد است. این شبکه‌ها از ارز دیجیتال برای کمک به رشد خدمات مهم استفاده می‌کنند و از محبوبیت روزافزون اتصالات آنلاین برای راه‌اندازی نوع جدیدی از dapp‌ها استفاده می‌کنند که خدمات دیجیتال و دنیای واقعی را ترکیب می‌کند.

پلتفرم تحلیل رمزنگاری مساری اولین بار در نوامبر 2022، پس از یک نظرسنجی عمومی در X برای یافتن نامی برای چارچوب فیزیکی web3، اصطلاح DePIN را معرفی کرد.

DePIN بیش از 31٪ از آرا را به دست آورد و از نام های پیشنهادی مانند “اثبات کار فیزیکی (PoPw)” و “شبکه های فیزیکی با انگیزه نشانه (TIPIN) بهتر عمل کرد.

همانطور که مساری تاکید می کند، DePIN نشان دهنده یک روند برجسته برای زیرساخت های همتا به همتا است. در سال 2023، این بخش به بیش از 650 پروژه با ارزش بازار ترکیبی 20 میلیارد دلار افزایش یافت.

علاوه بر این، گزارش مساری نشان می‌دهد که صنعت DePIN انعطاف‌پذیرترین زیربخش کریپتو در سال 2023 بود که افت قیمتی بین 20 تا 60 درصد را در مقایسه با 70 تا 90 درصد ثبت شده در بازار گسترده‌تر ارزهای دیجیتال تجربه کرد.

تحلیل مساری از شبکه‌های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز، دو دسته DePIN اولیه را بر اساس ماهیت مشارکت‌های آنها نشان داد.

نوع اول، شبکه‌های منابع فیزیکی (PRN)، موجودیت‌های لنگر جغرافیایی هستند که منابع مکانی خاص – از اتصال تا تحرک – را از کنسرسیومی از ارائه‌دهندگان مستقل تامین می‌کنند. چنین منابعی ذاتاً منحصربه‌فرد هستند، به منطقه مرتبط هستند و غیرقابل انتقال هستند.

نوع دوم، که به عنوان شبکه های منابع دیجیتال (DRN) شناخته می شود، شامل مشارکت کنندگانی است که منابع دیجیتال قابل انتقال مانند قدرت محاسباتی، پهنای باند یا ذخیره سازی را ارائه می دهند. این منابع از محدودیت های جغرافیایی فراتر می روند و دامنه و سیال بودن تامین دارایی دیجیتال را گسترش می دهند.

بعلاوه، کاربردهای دنیای واقعی فناوری DePIN در چهار دسته اصلی قرار می گیرد که هر کدام راه حل های منحصر به فردی را برای چالش های مختلف ارائه می دهند:

شبکه های ابری و ذخیره سازی: این دسته خدماتی مانند ذخیره سازی فایل، پایگاه داده های رابطه ای، شبکه های تحویل محتوا (CDN) و شبکه های خصوصی مجازی (VPN) را در بر می گیرد. پروژه‌هایی مانند Filecoin (FIL) نمونه‌ای از شبکه‌های ابری غیرمتمرکز هستند که افراد را قادر می‌سازد تا از فضای ذخیره‌سازی کامپیوتری خود کسب درآمد کنند. با شرکت در Filecoin، کاربران به یک سرویس اجاره فضای ذخیره‌سازی دیجیتالی کمک می‌کنند که در آن فضای موجود بر روی یک بلاک چین ردیابی می‌شود و در ازای آن پاداش‌های ارز دیجیتال دریافت می‌کنند.

شبکه های بی سیم: با تمرکز بر فناوری هایی مانند 5G و شبکه های گسترده کم مصرف (LoRaWAN)، این دسته به ویژه به اینترنت اشیا (IoT) مرتبط است. ابتکاراتی مانند هلیوم به افراد این امکان را می دهد که نقاط مهمی را در خانه های خود ایجاد کنند، پوشش را گسترش داده و از دستگاه های اینترنت اشیا پشتیبانی کنند. شرکت‌کنندگان با مشارکت در شبکه هلیوم، ارز دیجیتال کسب می‌کنند.

شبکه های حسگر: این دسته شامل دستگاه های مجهز به حسگرها برای جمع آوری داده های بلادرنگ از محیط، از جمله سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) می شود. یکی از نمونه ها Hivemapper است، پلتفرمی که شامل افراد نقشه برداری از جوامع خود می شود. این افراد را تشویق می‌کند تا دانش محلی و داده‌های بی‌درنگ گرفته‌شده از طریق داش‌کم‌هایشان را به اشتراک بگذارند. در ازای مشارکت خود، به کاربران ارز مجازی پاداش داده می شود.

شبکه های انرژی: هدف این دسته بهبود قابلیت اطمینان و کارایی شبکه برق با استفاده از منابع مختلف انرژی تجدیدپذیر است. Arkreen یکی از این پلتفرم‌ها است که ارائه‌دهندگان انرژی سبز را به هم متصل می‌کند و به آن‌ها اجازه می‌دهد داده‌های منابع تجدیدپذیر خود را به اشتراک بگذارند. با گرد هم آوردن این ارائه دهندگان، آرکرین ادغام انرژی پایدار را در زیرساخت های انرژی گسترده تر تشویق می کند.

DePIN ها چگونه کار می کنند؟

DePIN ها از طریق چارچوب فناوری غیرمتمرکز زنجیره بلوکی عمل می کنند و به طور موثر کنترل و مسئولیت را در سراسر یک شبکه توزیع می کنند تا اینکه به آن اجازه دهند در یک موجودیت واحد جمع شود.

در قلب بخش DePIN یک اقتصاد مبتنی بر ارز دیجیتال قرار دارد که به شرکت‌کنندگان برای مشارکت در منابعی مانند قدرت محاسباتی، اتصال به اینترنت یا قابلیت‌های ذخیره‌سازی پاداش می‌دهد.

هنگامی که این مفهوم شروع شد، بیشتر این پاداش‌های رمزنگاری DePIN مانند سرمایه‌گذاری‌های سفته‌بازی اولیه، ارزش ملموسی نداشتند. شرکت‌کنندگان اساساً به‌عنوان «ماشین‌کننده‌های ریسک» عمل می‌کردند، روی پتانسیل پروژه‌های نوپای DePIN شرط‌بندی می‌کردند و به پاداش‌هایی در قالب افزایش و انباشت ارزش نمادین آینده چشم‌پوشی می‌کردند.

هر برنامه DePIN بر چهار ستون اساسی بنا شده است:

• زیرساخت شبکه فیزیکی شامل دارایی های ملموس مورد نیاز برای عملکردهای شبکه، مانند سرورها و سیستم های حمل و نقل.
• سیستم های محاسباتی خارج از زنجیره مشارکت های دنیای واقعی را برای مشوق های بلاک چین پل کنید و داده های قرارداد هوشمند را ارائه دهید.
• چارچوب بلاک چین یک دفتر کل شفاف و تغییرناپذیر است که از قراردادهای هوشمند برای مدیریت تراکنش های شبکه استفاده می کند.
• سیستم پاداش توکن مشارکت‌های زیرساختی را تشویق می‌کند که رشد اولیه شبکه را تغذیه می‌کند تا زمانی که از طریق کارمزد تراکنش به یک اکوسیستم خودپایدار بالغ شود.

چرخ لنگر DePIN

پروژه‌های DePIN تمایل دارند از پتانسیل توکن‌های رمزنگاری بومی خود برای هدایت یک چرخه خود-تقویت‌کننده به نام جلوه چرخ طیار. با افزایش تعامل کاربر، تقاضا برای توکن های رمزنگاری DePIN به طور طبیعی افزایش می یابد و ارزش بازار آنها افزایش می یابد.

این افزایش ارزش، توسعه‌دهندگان و مشارکت‌کنندگان را تشویق می‌کند تا تلاش‌های خود برای بهبود شبکه را دوچندان کنند، زیرا پاداش کارشان پرسودتر می‌شود.

گسترش شبکه سپس علاقه سرمایه گذاران را برمی انگیزد و سرمایه و پشتیبانی بیشتری را جذب می کند که به نوبه خود باعث رشد شبکه می شود.

پروژه‌های متن‌باز و آن‌هایی که آشکارا داده‌ها را به اشتراک می‌گذارند، به‌عنوان زمینی حاصلخیز برای ساختن لایه‌های داده در بالای این لایه داده عمل می‌کنند، بنابراین ارزش اکوسیستم را افزایش می‌دهند. این، به نوبه خود، پایگاه وسیع تری از کاربران و مشارکت کنندگان را جذب می کند، چرخ لنگر را بیشتر می چرخاند و این چرخه رشد و نوآوری را ادامه می دهد.

مزایای فناوری DePIN

شبکه‌های زیرساخت فیزیکی غیرمتمرکز (DePINs) چندین مزیت را ارائه می‌کنند که می‌تواند رویکرد ما به مقیاس‌پذیری و توانمندسازی جامعه را تغییر دهد:

مقیاس پذیری: DePIN‌ها از زیرساخت‌های جمع‌سپاری استفاده می‌کنند و امکان گسترش سریع‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر را در مقایسه با چارچوب‌های سنتی فراهم می‌کنند. این مقیاس پذیری افقی به آنها اجازه می دهد تا با تغییرات تقاضا بدون نیاز به افزایش چشمگیر منابع سازگار شوند و کارایی را بدون سازماندهی مجدد عمده حفظ کنند.

توانمندسازی جامعه: برخلاف پلتفرم‌های متمرکزی که توسط تعداد معدودی کنترل می‌شوند، DePINها مالکیت سخت‌افزار را بین کاربران توزیع می‌کنند و همکاری و مشارکت جامعه را تقویت می‌کنند. این رویکرد دموکراتیک، دسترسی و مشارکت برابر را ترویج می‌کند و کاربران را در هر سطحی توانمند می‌سازد.

حکمرانی شفاف: DePIN ها حامی حکمرانی شفاف هستند و فرآیندهای تصمیم گیری باز و دموکراتیک را جایگزین شیوه های مبهم می کنند. این دسترسی برابر را برای همه کاربران تضمین می کند و ابتکارات جامعه محور را تشویق می کند.

مشارکت در دسترس: با حذف دروازه بان های متمرکز، DePIN ها دسترسی باز و مقاومت در برابر سانسور را در اولویت قرار می دهند. این مدل فراگیر مشارکت در دسترس را برای همه کاربران، صرف نظر از پیشینه یا مکان، ترویج می‌کند.

کارایی هزینه: هدف DePIN ها کاهش هزینه ها با استفاده از شبکه متنوعی از ارائه دهندگان خدمات است که می توانند به صورت رقابتی خدمات خود را ارائه دهند. این محیط رقابتی قیمت گذاری منصفانه را تشویق می کند و هزینه های متورم اغلب مرتبط با خدمات متمرکز را کاهش می دهد.

تشویق: در چارچوب DePIN، ساختارهای مشوق مشارکت و رشد را با ارائه فرصت‌هایی برای درآمد غیرفعال یا فعال به ارائه‌دهندگان خدمات هدایت می‌کنند. این مشوق ها باعث افزایش تعامل و گسترش شبکه می شود.

چالش های DePIN

همانطور که DePIN مراحل اولیه خود را در حوزه بلاک چین طی می کند، با موانع متعددی روبرو می شود که ممکن است مانع پیشرفت آن شود:

علاقه و پذیرش محدود: یکی از چالش های اصلی ناشی از جدید بودن DePIN است که منجر به علاقه محدود جامعه بلاک چین و صاحبان زیرساخت می شود. بدون توده مهمی از شرکت کنندگان، رشد و موفقیت اکوسیستم در خطر است.

پیچیدگی و آموزش: پیچیدگی ذاتی فن‌آوری DePIN مانعی برای ورود ایجاد می‌کند و به آموزش گسترده برای درگیر کردن مؤثر پذیرندگان بالقوه نیاز دارد. غلبه بر این مانع مستلزم ساده سازی فناوری و ارائه منابع آموزشی جامع است.

الزامات مالی: نگهداری شبکه های خصوصی با هزینه های عملیاتی قابل توجهی همراه است، اغلب بدون بودجه خارجی. این بار مالی جذب میزبان های شبکه آینده و حفظ عملیات شبکه در غیاب منابع کافی را چالش برانگیز می کند.

سودآوری ارائه دهنده: سودآوری به عنوان یک محرک کلیدی برای ارائه دهندگان شبکه عمل می کند. پلتفرم‌های DePIN باید تعادل ظریفی بین جبران خسارت و هزینه‌ها ایجاد کنند تا از سودآوری ارائه‌دهنده اطمینان حاصل شود. با این حال، دستیابی به این تعادل در میان نرخ تعامل پایین از سوی کاربران و ارائه‌دهندگان، دشوار است.

آیا DePIN ها راه را برای آینده web3 هموار می کنند؟

برخی از کارشناسان در جامعه بلاک چین و کریپتو، پیشرفت های DePIN را به عنوان یک گام مهم رو به جلو در شکل دادن به آینده وب 3 با توجه به محدودیت های سیستم های متمرکز می دانند. با توزیع وظایف در چندین مؤلفه، هدف DePIN ها جلوگیری از تنگناها و ایجاد یک شبکه انعطاف پذیرتر است. با این حال، پذیرش گسترده برای این مفهوم برای هدایت تکامل تعامل دیجیتال و زیرساخت بسیار مهم است.

مزایای بالقوه DePIN ها می تواند به دسترسی بیشتر در وب 3 منجر شود، به ویژه در مناطقی که شبکه های متمرکز سنتی وجود ندارند. با پر کردن این شکاف، DePIN ها می توانند فناوری پیشرفته را قادر سازند تا به مخاطبان گسترده تری دست یابند و دسترسی به راه حل های غیرمتمرکز را در سراسر جهان ارتقا دهند.

با بررسی برنامه های کاربردی، ابتکاراتی مانند Render (RNDR) قابلیت های پروژه های DePIN را به نمایش می گذارد. تحلیلگران پیشنهاد می‌کنند که Render می‌تواند با ارائه قابلیت‌های رندر با کیفیت بالا و هزینه کمتر در مقایسه با رقبای متمرکز سنتی، بازار گرافیک سه بعدی را مختل کند.

کارشناسان صنعت پیش‌بینی می‌کنند که با ظهور پروژه‌های نوآورانه‌تر، یک حرکت مردمی به سمت افزایش تعامل ارزهای دیجیتال پیش‌بینی شود. این پروژه ها جوامع را برای همکاری در ساخت و نگهداری زیرساخت ها توانمند می کند و به طور بالقوه هزینه ها را از طریق تلاش های جمعی کاهش می دهد. هدف این رویکرد به چالش کشیدن شیوه های انحصاری است که اغلب به دلیل کنترل بازار منجر به قیمت گذاری متورم می شود. سرمایه‌گذاری‌های موفق در این مسیر می‌تواند مزایای رویکردهای غیرمتمرکز را در دموکراتیک کردن فناوری و فرآیندها برجسته کند.